تجربه #4: وکتورِ وکتور از اشیا

تجربه ۳ رو یادتونه؟ که برای یه آرایه نامشخص انجام دادیم. یگ مشکل اساسی اون روش، این بود که برای یه آرایه دو بعدی یا بهتر بگم در کار من، آرایه ی آرایه، این روش بسیار پیچیده و بیشتر شبیه به ماست مالی میشد. و اینجا بود که به یاد دوست قدیمیمون وکتور افتادم. وکتور خیلی از مشکلات از قبیل سایز و ... رو نداره و خلاصه خیلی کارو راحت میکنه. میشه ریسایزش کرد و خلاصه خوراک کار من بود.

اما کاری که من میخواستم بکنم این بود: یک وکتورِ وکتور رو از روی یه آرایه ی آرایه که با جیسون دیکُد شده بسازم. روش این شد که یک وکتور وکتور به روش زیر بسازم، بعد بُعد اول رو بر اساس سایز بعد اول آرایه جیسون تغییر اندازه(ریسایز) کنم، و بعد برای هر بعد دوم، با استفاده از جیسون باز هم ریسایز کنم. در واقع یه چیزی شبیه به این:

    QVector<QVector<A>> myVect;
    myVect.resize(2);
    int i, j;
    
    for (i = 0; i < 2; i++)
    {
        myVect[i].resize(4);
        for (j = 0; j < 4; j++)
        {
            myVect[i][j] = A(i*j);
        }
    }

این روش، البته، یه جورایی فقط به درد من میخوره که سایز ها موقع تعریف وکتور برام مشخص نیست. اگر سایز وکتورتون مشخصه میتونید وکتور رو اینطوری تعریف کنید:

QVector<QVector<A>> myVect(3, QVector<A>(5));

در اینجا وکتورمون مثل یه آرایه هست که اینطوری تعریف شده باشه:

int arr[3][5];

تعریف کردن و ریسایز و ... در وکتور استاندارد هم کاملا مشابه همینه و اگه از اون استفاده میکنید کافیه QVector رو با vector جایگزین کنید.

تجربه #3: خواندن آرایه پویا بدون دانستن سایز

در قسمتی دیگر از پروژه، این بار قرار بود که اطلاعات یک آرایه پویا (که از نوع یک شی بود) را بخوانم و پردازش کنم... خب، مشکل این بود که سایز آرایه نامعلوم بود و هنگام پردازش با خطا مواجه می شد. در واقع کلاسی که من داشتم:

class Test
{
public:
    void print()
    {
        ...
    }
    
    void setObject(MyObject *obj)
    {
        object = obj;
    }
    
private:
    MyObject *object;
};

خب، ست کردن آرایه که کاری نداشت اما مشکل در تابع print بود، چگونه بدون دانستن سایز آنرا چاپ کنیم؟ اول سرچ کردم و روش مشخصی پیدا نکردم، پس تصمیم گرفتم که ببینم اصلا اگر بخواهیم عضوی خارج از محدوده را بخوانیم چه میشود؟ در تابع پرینت عبارت

cout << object[4].getText();

را وارد کردم و این شی رو با یک آرایه ۴ عضوی ست کردم، و هنگام اجرا متوجه شدم که

terminate called after throwing an instance of 'std::bad_alloc'
  what():  std::bad_alloc

این یک استثنا بود (Exception) و برای کنترل آن راحت می شد از try & catch استفاده کرد. پس پرینت را به این صورت نوشتم:

void print()
    {
        int i;
        bool end;
        try
        {
            i = 0;
            while(!end)
            {
                cout << object[i].getText();
                i++;
            }
        }
        
        catch (const std::bad_alloc&)
        {
            end = true;
        }
    }

خیلی ساده، به محض اینکه به اولین عضو خارج از دامنه برسیم، استثنا رخ میدهد و خواندن ارایه متوقف میشود.

تجربه #2: مقدار دهی آرایه عجیب

یه قسمت دیگه از پروژه، باید اطلاعات جیسون رو میگرفتم و در یک شی ذخیره میکردم. اما به یه مورد عجیب برخوردم: آرایه ارایه. خب اینا تقریبا همون آرایه دو بعدی خودمون هستن تو جیسون، ولی کاری که میخواستم بکنم این بود که یک شی به صورت ارایه دو بعدی رو با شی معادلش در جیسون Init کنم. و در نهایت پیاده سازیش شد اینی که میبینید. یک نمونه سادشو برای خودم انجام دادم با انواع استاندارد ++C تا بعدا توی پروژه اصلی پیاده سازی کنم.

دانلود

تجربه#1: ساخت کتابخانه با QMake

پروژه جدیدم یک کتابخانه بود و من با وجود اینکه در مورد کتابخانه ها و ساخت آنها با ++g اطلاع داشتم، نمیدانستم که چگونه یک کتابخانه با کیوت بسازم. برای اینکه بفهمم خوب یاد گرفتم یه پروژه ساده انجام دادم که برای شما هم گذاشتمش D:

دانلود

این پروژه از یک کتابخانه و یک برنامه که از اون استفاده میکنه تشکیل شده. اینقد سادست که نیازی به توضیح دادن در موردش هم نمیبینم. البته توجه کنید که کتابخونه به صورت استاتیک ساخته میشه، اگه میخواهید که shared باشه خط 

CONFIG += static

رو حذف کنید تا کانفیگ پیش فرض یعنی shared در نظر گرفته شه.